Κώστας Βερδινάκης – Δημιουργεί μέσα από μια μουσική χωρίς σύνορα(ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

ΣΙΔΝΕΥ-ΧΟΡΟΣ ΣΥΛΟΓΟΥ 2006

Ο καλλιτέχνης με το δικό του προσωπικό ύφος και ταυτότητα
Ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης που καταθέτει την ψυχή του εδώ και χρόνια σε όλες τις δημιουργίες που έχει προσφέρει, στο πεντάγραμμο της κρητικής μουσικής είναι ο Κώστας Βερδινάκης.
Ένας σπουδαίος λυράρης, συνθέτης, τραγουδοποιός και ερμηνευτής βάζει τη δική του σφραγίδα σε μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες.
Τον χαρακτηρίζουν το ταλέντο, η σοβαρότητα, ο σεβασμός , το ήθος και η σεμνότητα ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο.
Αυτοδίδακτος με παθιασμένη αγάπη για τη μουσική και τη δημιουργία συνεχίζει να εξελίσσεται μέσα από μια μουσική δική του που δεν έχει σύνορα. Θέλει να προσφέρει και έχει να προσφέρει μέσα από επίπονη δουλειά, ακόμη περισσότερα στο χώρο του.
Σέβεται την παράδοση και πιστεύει ότι πρέπει να ανανεώνεται και να εξελίσσεται. Η γνώση της μουσικής για εκείνον δεν τελειώνει ποτέ και απαιτεί συνεχή και σκληρή δουλειά.
Πολυταξιδεμένος, έχει διασκεδάσει ανθρώπους ως τα πέρατα του κόσμου.

Της Αννίτας Πιτσιδιανάκη
ΤΑΛΕΝΤΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΡΑ
Ο Κώστας Βερδινάκης γεννημένος στο Γερακάρι, προέρχεται από μια οικογένεια μουσικών, αφού ο προπάππους του Μιχάλης και ο πατέρας του Νίκος Βερδινάκης υπήρξαν σπουδαίοι λυράρηδες. Τα μουσικά ακούσματα από πολύ μικρή ηλικία του δημιούργησαν μια μεγάλη αγάπη για τη μουσική και δη τη λύρα.
Το γονίδιο αλλά και το έμφυτο ταλέντο του τον έσπρωξε στο να παρακολουθεί με μεγάλη προσοχή τόσο τον πατέρα του όσο και τους άλλους λυράρηδες όταν έπαιζαν.
Αυτοδίδακτος, αφού στην αρχή βρίσκει αρνητικό τον πατέρα του, στο να ακολουθήσει τη μουσική. Ήθελε να τον σπουδάσει γιατί τα χρόνια ήταν δύσκολα. Η επιμονή όμως του Κώστα, το ταλέντο και οι δυνατότητές του τον κάνουν να αλλάξει γνώμη, να τον στηρίξει και να του λύνει τις απορίες του επί της μουσικής.
Ο Κώστας Βερδινάκης δουλεύει για κάποιο διάστημα και με την αμοιβή που εισπράττει, αγοράζει την πρώτη του λύρα. Το
1977 σε ηλικία 16 ετών αρχίζει να παίζει λύρα και δημιουργεί την πρώτη του μελωδία. Στο ξεκίνημά του είχε πολλές επιρροές από τον Σκορδαλό και τον Κλάδο.
Ένα χρόνο αργότερα το
1978 αρχίζει να παίζει λύρα σε γλέντια με λαουτιέρηδες από τα γύρω χωριά και συνεργάτες του πατέρα του.
Η πορεία του είναι ανοδική. Ο κόσμος αγαπά την λύρα του και τα τραγούδια του.
Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ
Ο Κώστας Βερδινάκης μέχρι σήμερα έχει στο ενεργητικό του οκτώ δίσκους.
Το
1983 κυκλοφορεί σε κασέτα η πρώτη του δουλειά.
Το
1986 ηχογραφεί τον δίσκο «μαύρα μου μάτια» όπου το ομώνυμο τραγούδι κάνει μια ανεπανάληπτη πανελλήνια επιτυχία. Αγαπιέται από τον κόσμο και τραγουδιέται παντού.
Το τραγούδι αυτό έχει μια μικρή ιστορία που μας διηγήθηκε ο κ. Βερδινάκης. Το
1984 ένας φίλος του από τα Αγκουσελιανά ο Σταύρος Κουμεντάκης του δίνει γραμμένο σε ένα χαρτί το συγκεκριμένο τραγούδι. Επειδή τα γράμματα ήταν δυσανάγνωστα, διάβασε με δυσκολία μόνο τον πρώτο στίχο, που δεν του άρεσε ιδιαίτερα και το αγνόησε. Μετά από λίγους μήνες, το καλοκαίρι σε κάποιο γλέντι, ένας άλλος φίλος του ο Σήφης Αλεβιζάκης τραγούδησε το τραγούδι αυτό.
Το άκουσε ολοκληρωμένο και του άρεσε πολύ. Δημιουργούσε ωραίες εικόνες και παραστάσεις, ήταν πρωτότυπο για την εποχή και ένιωσε την ανάγκη να του γράψει μια άλλη μελωδία, απλή, με ρυθμό. Πράγματι μελοποίησε το τραγούδι και του πρόσφερε την τεράστια επιτυχία που απέκτησε.
Το
1990 κυκλοφορεί ο δίσκος του «Ταξίδι ονείρου» που έκανε επίσης τεράστια επιτυχία.
«
Για τον δικό σου τον καϋμό» είναι ο νέος δίσκος που κυκλοφορεί το 1994, με αγαπημένο κομμάτι τις κοντυλιές «Στους ώμους μου να πετάξεις».
Το
1998 ηχογραφεί και κυκλοφορεί ένα δίσκο με διασκευασμένα κλασικά, παλιά μουσικά ακούσματα με τίτλο «Τα Ρεθεμνιώτικα».
Ένα δίσκο από ζωντανές ηχογραφήσεις κυκλοφορεί το
2003 με τίτλο
«Εγώ ‘μαι αυτός» και γνωρίζει επιτυχία το ομώνυμο τραγούδι.
Το 2007 σε συνεργασία με τον Μανώλη Κακλή δημιουργούν τον δίσκο «Με το χρώμα της Κρήτης» και ξεχωρίζει το τραγούδι «Καλογριά» που ερμηνεύει με τη Στέλλα Σειραγάκη.
Και το
2012 κυκλοφορεί ένα δίσκο, με έντεχνη μουσική, που περιλαμβάνει δουλειά πέντε χρόνων, με επιρροές από διάφορα είδη μουσικής, με δικές του συνθέσεις. Ο τίτλος του είναι «Το μήλο της κορυφής», σε ποίηση του Πέτρου Φουκάκη, ενώ συμμετέχει τραγουδώντας μαζί με τον Κώστα Βερδινάκη και η Στέλλα Σειραγάκη. Ξεχωρίζει το τραγούδι «Το μήλο της κορυφής» που αποτελεί ένα αριστούργημα. Ο δίσκος αυτός αποτελεί μια ενορχηστρωμένη δουλειά και όπως ο ίδιος λέει « Είναι μια ολοκληρωμένη και ισορροπημένη δουλειά. Είναι ότι καλύτερο έχω κάνει μέχρι σήμερα.»
Ο Κώστας Βερδινάκης ταξίδεψε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπου υπάρχει Ελληνισμός. Η μουσική και τα τραγούδια του ακούστηκαν σε πολλούς τόπους και από πολλούς ανθρώπους στην Ευρώπη, Αμερική, Αυστραλία, Κύπρο, Τουρκία, Σαουδική Αραβία κ.α. Είχε πολλές και ποικίλες συνεργασίες με μόνιμο, βασικό και κύριο συνεργάτη τον αδελφό του Μανώλη Βερδινάκη στο λαούτο.
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
Σε σχετική ερώτηση του «Ρ
» για το πώς βλέπει την κρητική μουσική στις μέρες μας ο καλλιτέχνης μας είπε « Η κρητική μουσική έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που δεν έχει καμιά μουσική στον κόσμο και την κάνουν μοναδική και ξεχωριστή. Στην πορεία του χρόνου θα εξαπλωθεί σε πολλά μέρη εκτός Ελλάδος, όπως τα Latin, γιατί έχει δυναμικά στοιχεία, λεβεντιά και υπερηφάνεια. Βέβαια σε κάθε εποχή υπάρχει η προχειρότητα αλλά και η υπευθυνότητα, η καλή μουσική και η κακή. Όμως το αισθητήριο του κόσμου είναι αλάνθαστο και σε βάθος χρόνου, όταν μια μουσική έχει υπόσταση θα δώσει πράγματα, θα δώσει καλό στίχο, συναισθήματα, μηνύματα και φυσικά θα περάσει στις επόμενες γενιές. Αυτό είναι παράδοση. Αλλά και η μουσική παράδοση για να παραμείνει ζωντανή έχει απόλυτη ανάγκη να συμβαδίσει με καινούργιες δημιουργίες και οι καινούργιες δημιουργίες με την παράδοση. Αυτά είναι αλληλένδετα. Μουσική που δεν ανανεώνεται πεθαίνει ή μπαίνει στα μουσεία.»
Και συνεχίζει
«το μεγαλείο της κρητικής μουσικής είναι ότι υπάρχει διαφορετικότητα. Από τόπο σε τόπο έχει να δώσει κάτι διαφορετικό. Και αυτή η διαφορετικότητα, η ποικιλία ανεβάζει σε πολύ υψηλό επίπεδο τη μουσική μας.»
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΚΟΥΣ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΤΕΣ
Σε άλλη ερώτηση του «Ρ
» για το πώς αξιολογεί το νέο αίμα, τους νέους καλλιτέχνες στο χώρο της κρητική μουσικής ο καταξιωμένος δημιουργός μάς ανέφερε « όσα χρόνια και αν ασχολείται κανείς με την μουσική, τόσα χρόνια θα μαθαίνει. Δεν τελειώνει ποτέ. Έχει ευρείς ορίζοντες και προκαλεί τον καλλιτέχνη να τους γνωρίσει. Είναι σαν το άπειρο και απαιτεί συνεχή και επίπονη δουλειά. Στο χώρο μας υπάρχουν αξιόλογοι νέοι καλλιτέχνες με ταλέντο και σοβαρή δουλειά που υπόσχονται πολλά. Υπάρχουν όμως και νέα παιδιά που παρασύρονται και ξεγελιόνται από πρόσκαιρα χειροκροτήματα και επευφημίες. Που αντιμετωπίζουν με προχειρότητα αυτό που κάνουν και επειδή υπάρχει ένας περίγυρος από κακούς χειροκροτητές, ενθουσιάζονται και πιστεύουν ότι έχουν κατακτήσει κάτι και έχουν αποκτήσει καταξίωση κα αναγνώριση. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος.» Και συνεχίζει συμβουλεύοντας τους νέους μουσικούς
«
να εκφράζονται καθαρά και αληθινά, μέσα από την ψυχή τους και να μην μιμούνται άλλους καλλιτέχνες γιατί γίνονται κακές απομιμήσεις των άλλων.»
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
Ο Κώστας Βερδινάκης αγαπά την καλή ποιοτική μουσική. Ακούει όλα τα είδη μουσικής και γι’ αυτό έχει δημιουργήσει μια δική του μουσική ταυτότητα, ένα δικό του προσωπικό ύφος. Για να δημιουργήσεις λέει « πρέπει να είσαι αληθινός, να εκφράζεις τον εαυτό σου, τα πιστεύω σου. Και αν δώσεις αυτά που αισθάνεσαι και νιώθεις, ο κόσμος θα σου δώσει την καταξίωση και την αναγνώριση στο βαθμό που σου αξίζει.»
Επιθυμία και στόχος του είναι να προσφέρει ακόμη περισσότερα στο χώρο της μουσικής και να αναγνωρισθεί και να καταξιωθεί ακόμη περισσότερο.
Και κλείνοντας μάς τονίζει ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει ταλέντο, ευαισθησίες, αντίληψη αλλά και καλλιέργεια ψυχής. Γιατί η μουσική δεν έχει σύνορα. Μπορεί να μιλήσει στις καρδιές των ανθρώπων από όπου και αν προέρχονται. Είναι μια διεθνής γλώσσα.