Της: Μαρία Καμάνη
Το 3pointmagazine βρήκε την ευκαιρία να συναντήσει μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη φωνή και άρχισε την ανάκριση… αλλά πρώτα θα σας πούμε τι μάθαμε για την Μαριάννα Γερασιμίδου (Marianna Seas).
Προερχόμενη από μία καλλιτεχνική οικογένεια, ξεκίνησε τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στο χώρο της μουσικής στα 18 της χρόνια. Η πρώτη συμμετοχή της στη δισκογραφία ήταν το 2003 στο πρώτο άλμπουμ του “Bo Fugitive” (πρώην μέλος των Goin΄ Through) με τίτλο “Επαφή” ερμηνεύοντας το τραγούδι “Better Dayz”. Τον επόμενο χρόνο συνεργάζεται με τους “Phatjack” διασκευάζοντας το πολυαγαπημένο κομμάτι της Chaka Khan “Αin’t Nobody”, γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία στο ραδιόφωνο και στο ελληνικό κοινό. Ακόμα και πολύ αργότερα, το κομμάτι συνέχισε να συμπεριλαμβάνεται σε πολλές συλλογές της House σκηνής, λόγω της εμπορικής του επιτυχίας. Η σύμπραξή της με τον πολύ γνωστό και σεβαστό παραγωγό Dimi Phaze δεν άργησε να έρθει. To 2005 συνυπέγραψε και ερμήνευσε τέσσερα κομμάτια στο διπλό album με τίτλο “Season One” που κυκλοφόρησε από την εταιρία “The Sound Of Everything”. Ξεχώρισε αμέσως το “All This Love” με εξαιρετικά δυνατό airplay σε Ελλάδα και εξωτερικό, ενώ κατάφερε να θεωρηθεί All Time Classic, καθώς ακούγεται έως και σήμερα.
Αμέσως μετά ακολουθούν δύο επιτυχημένες σεζόν στο “Σταυρό του Νότου” μαζί με τον Γιώργο Αλουπογιάννη και τον αξέχαστο Μάνο Ξυδούς. Συνεχίζει τη συνεργασία της με την Ευριδίκη και τον Δημήτρη Κοργιαλά πηγαίνοντας στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό τραγουδιού με το “CommeCi CommeCa” το 2007. Παράλληλα εγκαινιάζει την καινούρια “Αρχιτεκτονική” στο Γκάζι ως βασικό μέλος της HomeBand. Το 2009 στο Θέατρο Χώρα, η Μαριάννα παίρνει το ρόλο της πρώτης γυναικείας φωνής στο cast του πολυβραβευμένου musical “Rent” του Jonathan Larson, ενώ το 2010 τη βρίσκει να διαμένει στη Νέα Υόρκη πραγματοποιώντας live εμφανίσεις στο Manhattan με original δικά της κομμάτια, αλλά και διασκευές, εισπράττοντας ιδιαίτερα θετικές κριτικές.
Αυτό το χρονικό διάστημα ιδρύει και προωθεί μια μπάντα για τις προσωπικές της εμφανίσεις η οποία αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς, γνωστούς στον καλλιτεχνικό κόσμο και το αθηναϊκό κοινό. Στα άμεσα σχέδια της είναι η ηχογράφηση του πρώτου της άλμπουμ με δικές της κυρίως συνθέσεις και συμμετοχές καλλιτεχνών με το προσωπικό τους στυλ και ηχόχρωμα.
Αν η μουσική έλειπε από τη ζωή σου πώς πιστεύεις ότι θα ήταν;
Τρομοκρατήθηκα και μόνο στο άκουσμα της ερώτησης. Η μουσική με συντροφεύει, με ζωντανεύει, με εμπνέει. Δε μπορώ να φανταστώ την απουσία της από τη ζωή μου, τη χρειάζεται το πνεύμα μου!
Πώς αισθάνεσαι στα live όταν η επαφή σου είναι τόσο άμεση με το κοινό;
Αισθάνομαι ένα είδος ευθύνης, αλλά και απεριόριστη χαρά που την αναλαμβάνω, γιατί κάθε φορά με κάνει να θέλω να γίνομαι καλύτερη. Μια απ’ τις πιο όμορφες εμπειρίες είναι το να επικοινωνείς μέσω της τέχνης σου ζωντανά με το κοινό.
Αν σου ζητούσα να μου πεις έναν στίχο από τα τραγούδια σου που θα ήθελες να τον κάνεις μότο ζωής ποιος θα ήταν και γιατί;
Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση! “Να ακούω τι έχεις να πεις, να πιστεύω σ’ εμένα κι όλοι μαζί θα ζούμε κάποια μέρα σε έναν κόσμο ιδανικό”.
Ξέρω ότι γράφεις και την μουσική και τους στίχους στα κομμάτια σου, αυτό αποτελεί λύτρωση ή βάσανο για σένα;
Αποτελεί λύτρωση. Θεωρώ ότι η σύνθεση έχει πολλές μαγικές στιγμές, πολλά μέρη να σε πάει χωρίς να το σκεφτείς, σ’ αφήνει ελεύθερο, αλλά ποτέ μόνο σου. Σου επιτρέπει να είσαι ο εαυτός σου και να δημιουργείς αυτό που σε εκφράζει απόλυτα τη δεδομένη στιγμή!
Τι νέο ετοιμάζεις αυτή την περίοδο;
Φέτος παρουσιάζω κάτι καινούριο στο Athenaeum Κελάρι 3, 17 και 24 Νοεμβρίου. Μια παράσταση με R&B χαρακτήρα, ένα live project το οποίο έχει ξεκινήσει από πέρυσι και λέγεται “The Soul Within”, παρέα με πέντε εξαιρετικούς μουσικούς: τον Χρήστο Θεοφιλόπουλο, τον Γιώργο Λιμάκη, τον Κώστα Λιόλιο, τον Θοδωρή Κότσιφα και τον Βαγγέλη Στεφανόπουλο. Εμφανιστήκαμε ήδη την Τρίτη 3/11 και έχουμε ακόμη δύο Τρίτες.
Τι χρώμα και τι γεύση θα είχε η μουσική σου για σένα;
Βαθύ μπλε και ο,τιδήποτε έχει βάση τη σοκολάτα!
Πιστεύεις ότι η τέχνη είναι ανάγκη ή έμφυτο στοιχείο μέσα μας;
Πιστεύω ότι είναι κάτι ανώτερο. Δεν ξέρω αν είναι έμφυτο στοιχείο ή ανάγκη ή και τα δύο ή αν, τελικά, αυτά τα δύο διαφέρουν μεταξύ τους. Η τέχνη είναι τέχνη και μας καλεί να την ανακαλύψουμε κάθε μέρα.
Σε ποια εποχή θα ήθελες να ζεις;
Δεν έχω κάποια αγαπημένη εποχή, αλλά θα μου άρεσε να περάσω από μια εποχή στην οποία θα ήθελε να επιλέξει να ζήσει κάποιος. Να κάνω κάτι για αυτήν!
Πηγή: http://3pointmagazine.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου