Όταν η Χαβανέζικη μουσική συναντούσε το Ρεμπέτικο στην Προπολεμική Ελλάδα.
Μια ακόμα άγνωστη Ιστορική πτυχή της ελληνικής εξυπνάδας όταν υπάρχουν ανοικτά μυαλά και τα αφήνουν να εκφραστούν και να δημιουργήσουν.
Τον τελευταίο καιρό ακούμε σε γνώστη διαφήμιση ένα «χαβανέζικο» τραγούδι με ελληνικούς στίχους και σατιρικό στυλάκι «εποχής» Αττίκ.
Όταν το ακούσει για πρώτη φορά κάποιος, δύσκολα μπορεί να φανταστεί ότι είναι γραμμένο από έναν τραγουδοποιό του ρεμπέτικου. Συγκεκριμένα, τον «αριστοκράτη μάγκα» ΚώσταΜπέζο, ο οποίος παράλληλα με τα ρεμπέτικα διατηρούσε ένα project χαβανέζικης ορχήστρας με χαβάγιες, ένα οκταμελές συγκρότημα που, επειδή έπαιζε πάντα με άσπρα ρούχα, ονομαζόταν «Τα άσπρα πουλιά» η αλλιώς «Μπέζος Hawaiian Orchestra»
Γέννημα θρέμμα της Μάντρας του Αττίκ, έγραψε μεταξύ άλλων δημοφιλών σήμερα τραγουδιών, την «Παξιμαδοκλέφτρα», μετακινούμενος με άνεση από το βαρύ ρεμπέτικο στο νοτιοαμερικανικό στιλ της χαβάγιας. Και ενώ τα ρεμπέτικα τα υπέγραφε ως Α. Κωστής και τα ηχογραφούσε για την Columbia και τη His Master’s Voice, τον αερικανικό ρυθμό του «Πάμε στη Χονολουλού» τον ηχογράφησε στην Αθήνα.
Σήμερα, 80 χρόνια μετά, η γνωστή εταιρία σκέφτηκε αυτό το τραγούδι να το βάλει στην διαφήμιση θυμίζοντας μας ένα ακόμα πολύ σημαντικό ξεχασμένο κεφάλαιο της ελληνικής εξυπνάδας .
Το τραγούδι αυτό υπήρξε τεράστια επιτυχία στην προπολεμική Ελλάδα και ο Ρεμπέτης αυτός μουσικός όπως θα διαβάσετε παρακάτω ήταν διάσημος στην εποχή του μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη.
Αυτή είναι η ιστορία του τραγουδιού και του μουσικού.
Ο Κώστας Μπέζος ήταν ένας από τος γνωστότερους ρεμπέτες.
Γεννήθηκε στο Μπολάτι της Κορινθίας το 1905.
Υπήρξε πολύ αγαπητός , εκλεκτός λαϊκός τραγουδοποιός, τραγουδιστής, κιθαρίστας, μαέστρος, αλλά και σκιτσογράφος και αρθρογράφος του Μεσοπολέμου, ένας από τους γνησιότερους «αριστοκράτες μάγκες». Έζησε μια ζωή στα πρότυπα του μποέμ, του ρεμπέτη, του «ανυπότακτου» κοινωνικά. Υπήρξε ένας από τους γνωστότερους «αριστοκράτες μάγκες». Όμορφος, ψηλός, λεπτός, χιουμορίστας, περιζήτητος από τον «γυναικείο πληθυσμό» του χώρου του,
Αξίζει να σας πως επίσης ότι είναι ο συνθέτης το πολύ γνωστού θρυλικού λαϊκού τραγουδιού «Παξιμαδοκλέφτρα» («Ήσουνα ξυπόλητη»), που «κατακεραύνωσε» σε δημοσίευμά της η Σοφία Σπανούδη («Μουσική Ζωή»– 1.10.1931) θεωρώντας την ως: «υπόδειγμα ταπεινού, χυδαίου και γαιώδους κομματιού, που χαμοσέρνει την τέχνην των ήχων στα βρωμερώτερα επίπεδα της σαρκικής μουσικής ρυπαρογραφίας» (!…).
Υπήρξε γέννημα-θρέμμα της «Μάντρας του Αττίκ», αλλά δεν εγκατέλειψε και την εικαστική έκφραση, αναδεικνυόμενος ως ο βασικός σκιτσογράφος της εφημερίδας «Πρώτα» (στην οποία συχνά αρθρογραφούσε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου