Στίχοι, μουσική, ενορχήστρωση: Αλκίνοος Ιωαννίδης
''Ο δίσκος ''Μικρή βαλίτσα'' αφιερώνεται
σε όσους αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους
και σε όσους εγκαταλείπονται από αυτόν.''
Και πού να πας και πού να ‘ρθεις
και πού να επιστρέψεις
κι είν’ τα δικά μας ξένα
που ‘ναι τα ξένα μακρινά
και πού να επιστρέψεις
είναι το εμπρός ανήλιαγο
Μικρή βαλίτσα και βαριά
γεμάτη πέτρα κι ήλιο
Μικρή βαλίτσα κι αδειανή
κι είναι σκληρό το πίσω
και πού να σ’ ακουμπήσω
λυγώ να σε κρατήσω
κι ας μου ‘κοψες τα χέρια
ματώνω να σ’ αφήσω
δε βρίσκω τόπο να σταθώ
που ‘ναι τα ξένα μακρινά
Και πού να πάω και πού να ‘ρθω
και πού να επιστρέψω
και πού να επιστρέψω
κι είν’ τα δικά μου ξένα
'' Κόντεψα να φύγω από την Ελλάδα τρεις φορές τα τελευταία χρόνια. Τι θα έβαζα σε μια μικρή αποσκευή; Τι θα κρατούσα από τον τόπο, την εποχή και τον εαυτό που θα άφηνα; Πώς συσκευάζονται ο δρόμος, ο χρόνος και ο πόνος, όσα δηλαδή κάνουν τον κάθε έναν μας αυτό που είναι; Ποια είναι τα απολύτως απαραίτητα; Αυτά που, για να χωρέσουν, πρέπει να αφαιρεθεί κάτι άλλο;
Όπως, φεύγοντας βιαστικά οι πρόσφυγες, παίρνουν μαζί τα στέφανα και τις φωτογραφίες τους, έτσι έκλεισα στη Μικρή Βαλίτσα κάποια λαϊκά τραγούδια, μαζί με εικόνες του προσώπου και του καιρού μας. Επιστρέφοντας χωρίς να έχω φύγει, την ανοίγω πάλι, για να βρω μικρά κομμάτια μνήμης, τη θολή συνείδηση της τωρινής στιγμής και την προσμονή της μέρας που θα έρθει - κι ας μην έρθει. Όλα μαζί ανάκατα, μπερδεμένα, στριμωγμένα κι ακριβά.''
~ Αλκίνοος Ιωαννίδης ~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου