Στίχοι: Δίχως Αιτία
Μουσική παραγωγή: Gus
Ερμηνεία: Δίχως Αιτία,Μπέτυ Ταφ
Recording - Mixing - Mastering:EnD Productions
(2019)
*ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ "ΔΙΧΩΣ ΑΙΤΙΑ" ΣΤΟ YOUTUBE
Τελευταίο κομμάτι ως 'Δίχως Αιτία.'
Ο κύκλος αυτός έκλεισε.
---------------------------------------------------------------------------------------
Πλέον ως 'John G.' εύχομαι να καταφέρω να κερδίσω
και πάλι την αγάπη και την υποστήριξη σας.
Όσοι θέλετε μπορείτε να γίνετε συνδρομητές
στο καινούριο μου κανάλι ακριβώς
ΕΔΩ:
ΕΔΩ:
Αναμονή για καινούρια κομμάτια με τον καιρό.
Ευχαριστώ πραγματικά για την μέχρι τώρα στήριξη.
(14/07/12 - 17/09/19)
Lyrics - Στίχοι:
Τόσο κοντά στο ναό τόσο κοντά στο Θεό
το σύμπαν συνομοτεί για όσα πρέπει να δω
μ' έχει αγκαλιάσει η σιωπή μόνο σ' αυτή υποταγή
σφίγγει η θηλιά
και θα πονέσει πολύ οτι βγει απο 'κει
όταν κοπεί.
Ζωή ρουλέτα τη μπίλια πέτα κόκκινο μαύρο
η αρένα ζητωκραβγάζει γονάτισε τον ταύρο
διαφέρω οπότε διαλέγω να πονάω μόνο εμένα
γιατί έχω κάνει το δόρυ πένα όταν είπα γράφω .
Σαν φαινόμενο ανεξήγητο κάτι μέσα μου ανίκητο
κάτι μέσα μου αθάνατο πέρα από ζωή και θάνατο
λάμπει τ' αληθινό όταν ηχογραφώ σώμα δίνω σ' αυτό
σαν νερό με πηλό ένα παράλληλο σύμπαν δημιουργώ .
Δονήσεις στέλνω όταν ηχογραφώ της φωνής μου τον ήχο
η πένα χαράζει το στίχο πάνω στη λυδία λίθο
σ' άλλη διάσταση πάω 'κει που εγώ μόνο χωράω
διάφανος είμαι εξαφανίζω ύλη όταν γράφω μεθάω .
Σαν μονόλογος μες το μυαλό μου μια φωνή
στα πιο βαθιά μου θέλω μ' οδηγεί
εκεί που λέω χάθηκε θα ξεχάσω κάθε φόβο
παίζει σαν κασέτα απ' την αρχή.
Άυλο σώμα εκεί δεν υπάρχει φυλακή
το μυαλό εγκαταλείπει δίνει το χώρο κάτι να αναγεννηθεί
φλόγα άναψα φλόγα μέσα μου φλόγα έχω τη φλόγα
δε με νοιάζει το τίποτα πάντα τα 'θελα όλα .
Βάλε ποτό άσε να πιω ποιος ο,τι πει νιώθει ρε bro
ποιος είναι πιο αρσενικό κρύβω αυθεντικό ρομαντισμό
ψέμματα ψέμματα όλη η ζωή μου είναι ψέμματα
πάλευα πάντα να με καταλάβω κι ακόμα μαλάκα δε μ' έμαθα .
Και περνάνε οι στιγμές και τι μένει στο τέλος μόνο πληγές
όσα λεφτά και να κάνω το μέσα κενό δε γεμίζει
όση αγάπη κι αν πάρω το μέσα κενό δε γεμίζει .
Η στάση μου διώχνει ανθρώπους
δημιουργώ αποστάσεις
το καλό είναι δύσκολο πάντα οπότε να με προσπεράσεις
επιλέγω απ' τη φύση μου ν' αγαπάω τη θλίψη μου
αγαπάω τα λάθη μου τα μαχαίρια στη πλάτη μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου